பலூனில்
நான் ஒரு கோடாரி செய்வேன்
என் வன்மம் அவ்வளவையும்
அதில்
காற்றாய் நிரப்புவேன்
முதுகில் தொங்கியபடி
காற்றிலாடும் என் கோடாரியுடன்
ஒருமுறை நான் நகர்வலம் புரிவேன்
முற்றத்தில் இட்ட
கோலத்தின்
பறவைகள் மறையும்
நண்பகலில்
என் கோடாரியுடன்
நான் காற்றில் பறப்பேன்.

உன் பொம்மைகள் நீ தவழ்ந்து கடக்கும் கதவுகள் புழங்கும் அறைகள் சுவர்கள் அம்மா அப்பா எல்லாரையும் எல்லாவற்றையும் உன் குட்டி நாவால் சப்பி அறியும் என் கிளிச்சிறுமி நீ. இரவு நீ உறங்கும்போது நான் வேட்டைக்குச் செல்வேன் நிலவுகள் ஒட்டகங்கள் கதைகள் கடவுளர்கள் காதல்கள் எல்லாவற்றையும் உன் சிறு கையளவு வடிவங்களாக மாற்றி உன் முன் பரிசுகளென விரிப்பேன் அவற்றை நீ உன் இருகை பற்றி உன் நாவால் அறியத் தொடங்கும் போது உன் தந்தை நான் நகரம் நீங்கியிருப்பேன்.

உலகம் கொண்டாடிய ‘தனிமையின் நூறு ஆண்டுகள்’ நாவல் வழியாகவோ, நோபல் பரிசின் வழியாக அறியப்படுவதை விடவோ பத்திரிகையாளனாக அறியப்படுவதையே கூடுதல் பெருமையாகக் கருதிய காப்ரியல் கார்ஸியா மார்க்வெஸ் எழுதிய இதழியல் கட்டுரைகளிலிருந்து தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட தொகுப்பு ‘தி ஸ்காண்டல் ஆஃப் தி செஞ்சுரி அண்டு அதர் ரைடிங்க்ஸ்’.
1982-ல் ‘தனிமையின் நூறு ஆண்டுகள்’ நாவலுக்காக நோபல் பரிசை வாங்கி மாய யதார்த்தம் என்பதை உலகம் முழுக்கப் பிரபலமாக்கிய மார்க்வெஸ், அற்புதமான விஷயங்களையும் சாதாரண தொனியில் சொல்லக்கூடிய புனைகதைத் திறனை அவரது பாட்டியிடமிருந்து எடுத்துக்கொண்டதாகச் சொல்பவர். இந்தக் கட்டுரைகளைப் படிக்கும்போது அந்தத் திறனை அவருடைய பத்திரிகைப் பணியும் சேர்ந்தே அவரிடம் மேம்படுத்தியிருக்க வேண்டும் என்று தோன்றுகிறது. ஒரு செய்திக் கட்டுரையும் ஒரு சிறுகதையும் எந்த இடத்தில் பிரிகின்றன என்பதையும் பத்திரிகையாளராக மறுவரையறை செய்திருக்கிறார் மார்க்வெஸ். எண்கள், துல்லியமான அவதானிப்பு, விவரங்கள், அன்றாட எதார்த்தத்தினூடான இயல்பான ஊடாட்டம், நகைச்சுவை, மனத்தடையின்மையோடு தன் பத்திரிகை கட்டுரைகளைச் சிறந்த இலக்கிய அனுபவமாக்குகிறார். ஒ…

தலைக்கு மேல் அகன்றிருக்கும் பேரிடரின் குடையின் கீழ், யாருடைய தனிப்பட்ட துயரங்களுக்கும் பெரிய இடமேயில்லை. ஆனாலும், ஒவ்வொரு அத்தியாயத்திலும் இன்னும் மோசமானவொன்று ஏதோ வரவுள்ளது என்ற உணர்வை ஏற்படுத்துகிறது!

ஒருபொருள்எல்லாரும்பங்கிடும்அளவுக்குஇல்லாமல்போகும்போதுதான்அதன்அரியதன்மையைஅனைவரும்உணர்கிறோம். இருபதாண்டுகளுக்குமுன்னர்சென்னையில்வறட்சிஏற்பட்டபோது, ஓய்வேயற்றுப்பணியாற்றியஓட்டுனர்களைக்கொண்டுஓட்டப்பட்டு, விபத்துகளுக்குக்காரணமாகவும்அடையாளமாகவும்இருந்ததண்ணீர்லாரிகள்மீண்டும்சென்னையின்குறுகியதெருக்களையெல்லாம்ஆக்கிரமித்துள்ளன. ஒருகுடும்பத்துக்கு 15 நாட்களுக்குத்தேவைப்படும் 9,000 லிட்டர்தண்ணீரைவாங்குவதற்கு 700 ரூபாய்முதல் 4 ஆயிரம்ரூபாய்வரைசெலவழிக்கும்நிலைஉள்ளது. சாலையில்லாரிகளிலிருந்துவழிந்தநீரெல்லாம்சேர்ந்தசின்னக்குட்டைகள், அண்ணாசாலையின்நடுவேநீண்டிருக்கும்நீர்க்கோடுகளைப்பார்க்கும்போதுசமீபகாலமாகமனம்பதைக்கத்தொடங்கியுள்ளது.
சேர்ந்துவாழ்வதற்கானஅனுசரணையும்சகிப்புத்தன்மையும்கொஞ்சம்போலஇருந்தகாலகட்டத்தில், சென்னையில்நேர்ந்ததண்ணீர்ப்பஞ்சத்தைக்களனாகக்கொண்டுஅசோகமித்திரன்எழுதிய ‘தண்ணீர்’நாவலைமீண்டும்வாசித்துப…