இரண்டு கவிதைகள்

முத்திரை

பேருந்துக்கு

காத்திருப்பவள்

நடனபாவத்துடன்

முந்திக்குள்

விரல்விட்டு

சேலை மடிப்புகளை

நீ..............வி விடுகிறாள்

ஒரு கணம் அனைத்தும்

திகைத்து நகர்ந்தன

மேலிருந்துதான்

பார்த்திருக்க வேண்டும்

கடவுள்

சபாஷ்

சபாஷ்

சபாஷ்

என்றார்.

0000

ரயில்கள்

எத்தனை யுகங்கள்

எவ்வளவு கடவுள்கள்

தத்துவம் கருணை

சாப்பாடு

அன்பு

முத்தம்

வந்து வந்து

போகும்

ரயில்கள்

கண்ணீருடன்

பிச்சை பிச்சையென்று

தவழந்து ஏறி

இறைஞ்சி

திரும்புகிறேன்

என் பாத்திரம்

இதுவரை நிறையவே இல்லை.

(காலம் சிறப்பிதழில் வெளியானது)
புகைப்படம்: சிவா