அஷ்டாவக்கிரர் அஷ்டாவக்கிரி

ஷங்கர்ராமசுப்ரமணியன்

ஹென்றி கார்ட்டியே ப்ரஸ்ஸனின்

கருப்பு வெள்ளை புகைப்படத்தில் தான்

ரமணரை அவன் முதல்முறை பார்த்தான்

பெண்கள் போல மார்பிலிருந்து தொடை வரை

வெள்ளை முண்டு அணிந்திருந்தார்

அவர் வளர்த்த பசு லக்ஷ்மி

அவரது கால்களுக்கிடையே

தலை நீட்டிக் கொண்டிருந்தது

ரமணர் அவனுக்கு ஒன்றைச் சொன்னார்

அவன் கேட்கவேயில்லை

முதல் புகைப்படம் வழியாக

அவன் தனது இருபதுகளில்

அடைந்த உணர்வு சற்று அசூயை

இரைஞ்சும் அவர் கண்களைப் பார்ப்பதைத் தவிர்த்தது

இப்போதும் ஞாபகத்திலிருக்கிறது

இருபது ஆண்டுகள் ஓடிவிட்டன

ரமணரை அவன் படிக்கத் தொடங்கினான்

ரமணரின் படங்களையும்

பார்த்தான்

அறுக்கும் அவரது கண்களைப் பார்க்க

ஆசையாக இருக்கிறது அவனுக்கு

அவரது சொற்கள் அவனது மனச்சல்லடையைத் தாண்டி

கேட்கத் தொடங்கியிருக்கின்றன

சொற்கள் சொற்கள் சொற்கள்

சந்தேகம் எழத் தொடங்கியுள்ளது

சமீபத்தில் பார்த்த வீடியோ ஒன்றில்

ரமணர் பின்புறம் காட்டி

கையில் கோலுடன்

அருணாசல மலையில் நடந்து போனார்

ஓரிடத்தில் நின்று

அவனுக்கு முகம் காட்டித் திரும்பி

நான் தான் உனது அஷ்டாவக்கிரர் என்றார்

அவனுக்குப் புரிந்தது  

அதற்குப் பிறகு

அவன் வீட்டுக்கு வந்த

ரயில் நிலையத்தில் பார்த்த

இரண்டு காகங்கள்

தன்னை எண்கோணலான அஷ்டாவக்கிரர்களாகக் காட்டின

ஒரு நாய்

நானும் அஷ்டாவக்கிரன் என்று சொல்லி

நொண்டியபடி கடந்து போனது

ஒரு மழைநாளில் முக்காடிட்டு

தெருவில் விரைந்த

கிழவி 

அஷ்டாவக்கிரியாக 

தோற்றம் காட்டி மறைந்தாள் 

இருபதுகளில் ஏற்பட்ட அசூயையின் காரணம்

அவனுக்குத் தெரியும்

அது இப்போது முக்கியமும் அல்ல.