ராணியென்று தன்னையறியாத ராணி

மலைச்சரிவிலுள்ள
அந்தச் சிறுவீட்டின்
வாசல்படியில்
கன்னத்தில் கைபதித்து
மென்சோகத்துடன்
காத்திருக்கிறாள்
ராணியென்று
தன்னையறியாத
ராணி

000

மரணம் எதுவென
ராணியிடம் கேட்டேன்.
புலன்களின்
ஜன்னல்களை
ஒவ்வொன்றாகச்
சாத்தி
ஒளிகசியும்
துளைகள்
அனைத்தையும்
மெழுகினால்
அடைத்து
கடைசியில்
உன்னைச் சூழும் இருள்
என்று சொல்லி
அவசர அவசரமாய்
நீங்கிப் போனாள்.
நானும்
சரிதான்
சரிதான்
என்றேன்.