தேவதச்ச கணங்கள்

உலகிலேயே அழகான

உயிர் பொருள்

நாய்வால் தான்

அதற்கு கண் இல்லை

காது இல்லை

ஒரு இதயத்திலிருந்து நீளும்

துடிப்பு உண்டு

மிக மிக மிக

முக்கியமாக

அதற்கு

அன்பின் கோரைப்பற்களில்

ஒன்றுகூட இல்லை.

000

பொன்னூரிலிருந்து

சிவப்பூர் செல்லும் வழியில் 

சதுப்புநில நீர்நிலைகளை 

ஒளிரவைக்கிறான் மாலைச் சூரியன் 

நடைபயில்பவர்கள் காதலர்கள் 

ஸ்கேட்டிங் விளையாடும் குழந்தைகள் 

மிருதுவாக்கிய 

ஏகாந்த சாலையின் 

பக்கவாட்டில் 

பறக்கும் ரயில் கடந்து செல்கிறது.

 காற்றில் ஆடிக்கொண்டிருக்கும்

 சிறு வேப்ப மரங்கள்

 நாணல்கள்

சரசரக்கும் புல்

கன்னங்கரெலென்று

ஒரு சிறுகிளையில்

ஆடும் குருவி

எல்லாரும்

என் கண்களுக்குப் பக்கத்தில்

ஈரத்தோடு  வந்து

அமைதியின் சின்னச் சின்ன ஒலிகளோடு

நெருங்குகின்றனர்.

ஒரு கணம்

இன்னொரு கணம்

மற்றுமொரு கணம் என்று

நான்

யாசகம் கேட்டு நீட்டிக்கிறேன்.

பிறந்து நான்கு மாதங்களேயான

எனது குட்டிநாய் தலையுயர்த்தி

முதலில் ரயிலைப் பார்க்கிறது

அதன் காதுமடல்

இலைகளாய்

புல்லாய்

பறவையின் மேனிச் சிலிர்ப்பாய்

சன்னமாக மென்மையாக அசைகிறது

வேளச்சேரி ரயில் நிலையக் கூரைக்கு

மேல் தற்போது சுடரும் செஞ்சூரியன்

தலைகுனிந்து

எனது ப்ரவுனியை ஆசீர்வதிக்கிறான்.

000

அருகே அடுக்குமாடிக் குடியிருப்பில்

தொடர்ந்து ஒலித்த சத்தத்தைக் கேட்டு

முதலில் குழந்தைகளுடையதென்று நினைத்தேன்

பின்னர் பூனைகளென்று கருதினேன்

இப்போது மயில்களின் அகவல் துல்லியமாய்

கேட்கிறது.

ஒரு அதிகாலைப் பயணத்தில்

ரயில் பெட்டியின் கதவைத் திறந்தபோது

எங்கோ ஒரு புதரிலிருந்து

இருளைக் கத்தரித்த

வெள்ளை மயில்கள் அவை.

000

73

எங்கள் வீட்டருகே

மேயவந்த

புள்ளிமானை

என் மகளுக்கு

அறிமுகம் செய்வதற்காக

அழைத்துப் போகிறேன்

அவளை என் ஒக்கலில்

சுமந்திருக்கிறேன்

அவளுக்கு

எப்போதும்

ஒன்பது மாதமே வயது

நாங்கள்

மான் மான் மான்

என்றபடி

பின்னால்

ஓடுகிறோம்

முள்கிளைகளென சடசடத்து

எழுந்து

மான்களும்

தொடவிடாமல்

ஓடுகின்றன. 

000