இன்னும் எத்தனையோ மர்மங்கள் அவிழாத
வயிறான
பொங்குமாங்கடலில்
ஹோவென்று விழுந்து
வெள்ளியாய்ப் பரவி
பின்னிரவில்
தனிமையைக் கூடுதலாகச் சூடியிருந்தது
சில்லிப்பின் பேரருவி
உறவினர் திருமணத்துக்காக முந்தின நாளே
தென்காசி வந்திருந்தவளை
மூன்று மைல்
தாண்டியும்
பூந்தூரலின் தோரணமசைத்து
அழைத்தது பேரருவி
மணப்பெண்ணுக்கு தாழம்பூ
பின்னலிட்ட
விரல்களை முகர்ந்தபடி
ஊரில் விட்டுவந்த உடையவனை நினைத்து
யானைப் பாலத்தில்
ஒற்றை ஆளாய்
பேருந்தேறினாள்
நாகம் போல புட்டம்வரை படர்ந்திருந்த சடையை
தொட்டுப் பிடித்துப் பெருமிதம் கொண்டாள்
சாரல் காற்றில் மூலிகை மணக்க
ஜல் ஜல்லெனும் கொலுசொலி
முதல்முறையாக
தனக்கே எதிரொலிக்க
கையில் பையோடு
தன்னை நோக்கி
வருபவளைப் பார்த்துச் சிவந்தது
பேரருவி
காலத்தில் குற்றாலத்தைக் கடந்துபோன சிற்பிகள்
நீர்பட வாய்ப்புள்ள கால்பட வாய்ப்பில்லாத
கல்சரிவுகளில்
செதுக்கிய லிங்கங்கள்
அவள் ஆகிருதி
கண்டு கண்மூடிச் சுருங்கி விரிந்தன
அழுதுவடிந்த குழல்விளக்கொளியோடு
கருங்கற்களைக் குழைத்துப் பூசிய
சிமெண்ட் தரை பிசுபிசுக்கத் தொடங்க
நீரின் காமம்
கால்களைப் பின்ன
ஆண் இடம்
பெண் இடம்
பேதம் தெரியாமல்
சரக்கென்று செருகிக் கொண்டாள்
நீரின் அடிக்குளிர் ஊசியாய் முதலில்
குத்த
வெளியே குழந்தை
போல ஓடிவந்தாள்
நடுங்கியபடி
பிரமாண்டத்தைத் தாங்கி
நிற்கும்
மலையின் கோடுகளைப் பார்த்தாள்
மரங்களின் பச்சையெல்லாம் நீலமாய்த் தெரிந்தன
அருகில் விழுந்துகொண்டிருந்த பேரருவி
காதல் சிறுவனென
குழைந்து அழைக்க
நெருங்கிச் சேர்ந்தாள்
நீரும் உடலும்
வெதுவெதுப்பை உணர
அருவியின் காட்டுக்குள் திளைக்கத் தொடங்கினாள்
பிதுர் கண்டம் தீர்த்த புரம்
சிவத்துரோகம் தீர்த்த
புரம்
மதுவுண்டான் உயிர்
மீட்ட புரம்
பவர்க்க மீட்ட
புரம்
வசந்தப் பேரூர்
முதுகங்கை வந்த
புரம்
செண்பகாரணிய புரம்
முக்தி வேலி
நதிமுன்றில் மாநகரம்
திருநகரம்
நன்னகரம்
ஞானப்பாக்கம்
வேடன் வலஞ்செய்த புரம்
யானை பூசித்த
புரம்
வேத சக்தி
பீட புரம்
சிவ முகுந்த
பிரம புரம்
முனிக்கு உருகும்
பேரூர்
தேவகூட புரம்
திரிகூடபுரம்
புடார்ச்சுனபுரம்
குறும்பலா விசேட
புரம்
அல்ல
திருமால் சிவனான
திருவிளையாடல்
குறுமுனி குறும்பலா
பகலில் மலையை
மறைக்க முயலும்
குரங்குகள் அல்ல
அவ்விடம் அப்போது
தலம் மறந்து
தலவிருட்சம் மறந்தது
எல்லாவற்றையும் கழுவி
மறந்தழித்து
விழுந்து
தானும் அவளுடன்
குளித்துக் கொண்டிருக்கிறது பேரருவி
அவள் உள்ளே குளிக்கும் போது
மலையெல்லாம் சடைசடையாக முளைக்கத் தொடங்கின
அருவிகள்
அருவி ஒன்றல்ல
கதை ஒன்றல்ல
எதுவுமே ஒன்றல்ல
அவள் அவ்வப்போது
இப்போதும்
அகாலத்தில் பேருந்தில் வந்திறங்குகிறாள்
விளக்குகளின் கண்களை
அவிக்கும் இருட்டில்
பேரருவிக்குள் கூந்தல்
அவிழ்த்து நுழைகிறாள்
அவள் அருவிக்குள் போகும் கதையை
மட்டுமே
எனக்குச் சொல்லத்
தெரியும்.
Comments
காதல் சிறுவனென
குழைந்து அழைக்க
நெருங்கிச் சேர்ந்தாள்/
அருவியை ஆண் என்று வர்ணிப்பது உவப்பளிக்கிறது.விரும்பிச் சேர்வதும், சிலிர்த்து விலகுவதும், மீண்டும் கூடுவதும்...