உன் பெயர் அகாலம்

நானும் நீயும்
கைகோர்த்துச் சுற்றாத
வேளை
அகாலம்
என்று கண்டேன்

நானும் நீயும்
சேர்ந்து
பார்த்த கடலை
பின்னர்
பார்க்காத போது
அதை வெளிச்சமாக்கும் மின்னல்
அகாலம்
என்று கண்டேன்

நானும் நீயும்
கூடிச் செலவழிக்காத
பகலும் இரவும்
இல்லாப் பொழுது
அகாலம்
என்று கண்டேன்

நானும் நீயும் பிரிந்த
அகாதம்
கிளைபரப்பி
நீட்டியிருக்கும் நெடும்வீதி
அகாலம்
என்று கண்டேன்.

பரிசா சாபமா
சொர்க்கமா நரகமா
பரிசின் முனையில்
சாபத்தின் நுனியில்
தொங்கும்
சொர்க்கநரகம்
அகாலம் என்று கண்டேன்.

நினைவின் மரணமுடிச்சா
மறதியின்
வலிமிகுந்த பிரசவத் தருணமா
நானும் நீயும் கால்பதித்திருந்த
நிலத்தில்
கடையப்படாத அமுதமா
அக்கடலைக் கடைந்ததில்
பாம்புக்கு ஏற்பட்ட வலியில்
உபரியாய் துளிர்த்த விடமா
அமுதும் விடமும்
பிரிக்க முடியாத உன்
விபரீதமா
அகாலம் என்று கண்டேன்.

நீயில்லாத போது அங்கு நிகழ்வதெல்லாம் வேறு
உன் பெயர் கொண்ட
அப்பால் நிலத்தில்
உன் முகச்சாயலில்
அதுகொள்ளும் மோகத்தின்
பொன் மெழுகு மிருதுவில்
வெளிச்சம் பூசும் வெள்ளிகளோ
வேறு ..