கனவா? நனவா? – சார்லஸ் சிமிக்

ஒரு பாக்கெட் கடிகாரத்தை விற்பதற்காக

தெருவில்

ஒருவன் என்னிடம் ஓடிவருகிறான்.

பழையகால பாதிரியைப் போல

கருப்புடையில்

ஒரு ஆவியைப் போல்

அவன் வெளிறிப்போயிருக்கிறான்.

ரயில் நிலையத்துக்கு மேலேயுள்ள

மணிக்கூண்டின் கடிகாரம்

10.55 ஆனபோது நின்றுவிட்டிருந்தது.

வங்கியின் மேலுள்ள கடிகாரமோ

இது 3 மணிதானென்று

சத்தியம் செய்தது.

முள்களோ எண்களோ இல்லாத

அவனது கடிகாரத்தைக் காட்டி

அவன் வம்படியாய்

என்னை நிறுத்திவைத்திருக்கிறான்.

விலை சொல்வதற்கு முன்பாகவே

அவனுடைய கடிகாரத்தை

நான் அவதானித்து

பாராட்ட வேண்டுமென்றும் விரும்புகிறான்.